زنان و قوانین: با گذشت یک دهه از حمله ایالات متحده به عراق، اینک تنها یکی از شعارهای چرندی که آن زمان برای راه انداختن جنگ داده میشد باقی مانده است “ما به خاطر دموکراسی و حقوق زنان این کار را کردیم”
و هنوز هم دوباره و دوباره از زنانی که در پناهگاههای سراسر عراق زندگی میکنند همان حرفها را می شنویم: چرا ما در این زمانه پر خشونت زندگی میکنیم؟ آنها سوگوار سقوط صدام نیستند اما این زنان ده سال است که از انواع خشونت ها رنج میبرند، از قتل ناموسی و حجاب اجباری تا عادی شدن کتک زدن زنان برای واداشتنشان به اطاعت.
اگر با زنی که در یکی از مناطق جنگی زندگی میکند صحبت کنید معتقدند این شبه نظامیان فرقه ای و روحانیان موافق به قید کشیدن زنان و تحت کنترل در آوردن آنان است. اما از آنجا که ایالات متحده گفته که خواهد توانست ثبات را برقرار کند، از این مردان به عنوان متحدان خود در عراق استفاده کرده اند. همانطور که میدانیم، آنها هرگز نتوانستند به ثباتی که درباره حقوق زنان وعده داده بودند برسند.
آن پویایی که از قبل در پیش نویس قانون اساسی عراق وجود داشت، به وسیله آمریکا به سختی شکسته شد. برای گذر از آن، آمریکا نیاز به حمایت احزاب اسلامی داشت. آنها این حمایت را با معامله بر سر حقوق زنان و کوتاه آمدن بر سر آن به دست آوردند. در واقع قانون اساسی فعلی عقب گردی بزرگ برای زنان عراقی است. قانون جدید جایگزین قانونی شد که یکی از پیشروترین قوانین در زمینه زنان از ۱۹۵۹ بود، قانون جدید شامل قوانینی نا برابر و تبعیض آمیز است و زنان تحت قوانین شرعی قرار میگیرند.
زمانی که یسری، به یکی از پناهگاههای ما رسید،داستانی وحشتناک از سو استفاده شوهر و پدرش از خود گفت. پناهگاه تنها جایی بود که او می توانست به آنجا برود. تحت قوانین جدید، او می دانست که نمی تواند از دادگاههای شرعی خواهان عدالت شود، چرا که در این دادگاهها شهادت او نیم شهادت شوهرش حساب میشد و قانون به همسرش اجازه میداد که زنش را کنترل کند.
در پناهگاه ما یسری با زنان دیگر احساس نزدیکی میکرد، زنانی که همگی از خشونت فرار کرده بودند. آنها رویای زندگی کردن در کشوری را در سرشان می پروراندند که با دادن حقوق برابر به آنها از آنها حمایت کند. آنها خواستن قوانین جدید را آغاز کردند.
یسری و دوستانش مانند سایر زنان و مردان سراسر منطقه، به مدت دو سال هر جمعه در میدان اصلی بغداد گرد هم می آیند و خواستار برقراری آزادی به شکل صلح آمیز و برابری در قانون هستند. این زنان برای به دست آوردن اصول دموکراتیکی تلاش میکنند که همه ما به آنها اعتقاد داریم. آنها این تجربه سخت را دارند و میدانند که دموکراسی بدون حقوق زنان برقرار نمی شود و حقوق زنان نیز با ارتش های بیگانه به ارمغان نمی آید.
برای زنان عراقی، ده سال گذشته سراسر جنگ و خشونت بوده است. آنها می خواهند از این مرحله گذر کنند و کشوری را بسازند که آرزویشان بوده است. به ما کمک کنید این رویا را بسازیم. و بیایید به خاطر داشته باشیم که مردمی که خواسته ای قوی دارند می توانند در مقابله با بی عدالتی پیروز شوند.
منبع: رویای مشترک
Tags: اشغال, افراطی گری مذهبی, جنگ, حقوق شرعی, خشونت علیه زنان, عراق, قانون اساسی, قانون شرعی